Hoewel het vliegen nog steeds door mijn hoofd ging ben ik diezelfde avond gaan vissen. Achteraf was dit een slechte ervaring. Men zou me oppikken om17:30 uur maar belde dat het later zou worden. De andere 2 mensen die mee gingen was een echtpaar uit Hong Kong. Uiteindelijk begonnen we ruim een half uur te laat te varen. Bij elke stop had men moeite om het anker goed neer te laten zodat we een zo stabiel mogelijke boot kregen. De kapitein ving al vlot een paar vissen met zijn lijntje aan een reel zoals dat in het engels heet. Ondertussen werd de vrouw uit Hong Kong steeds zieker en ze zag dan ook groen en geel. Er was de hele dag al veel wind en na ongeveer 2 uur gingen we, om de vrouw te sparen voor erger,maar terug naar de touroperator. Vangst 6 vissen. 5 van de kapitein, 1 door de man uit Hong Kong. Zowel de andere 2 bemanningsleden van de touroperator als ik hadden niks. Daarna wel de vis gegeten in het restaurant van de touroperator.

Op woensdag tocht gemaakt naar Peliliu. Zuidelijk eiland van Palau waar in de tweede wereldoorlog flink om gevochten is. In 1944 dachten de amerikanen wel even in 3 dagen het eilandje te kunnen veroveren. De japanners hadden zich echter goed verschansd en de strijd duurde uiteindelijk 2 maanden. Op het eiland is nog veel te vinden van de strijd. Tanks, geschut en bunkers staan nog links en rechts van de weg weg te roesten. Erg indrukwekkend. De toer deed ik samen met een andere nederlander. Rogier (op zijn frans) komt uit zeeland en het klikte meteen. Onze gids op het eiland wist veel toe te voegen en maakte er een prima tour van. Terug aan land heb ik een paar biertjes met Rogier gedronken en ook gegeten bij de touroperator. Dezelfde nacht vertrok Rogier naar Japan waar hij nog een weekje is voordat hij weer naar huis vliegt. Je ziet ze ook overal die hollanders.